نام فایل : تغذيه

فرمت : .doc

تعداد صفحه/اسلاید : 3

حجم : 33 کیلوبایت

تغذيه
نیاز انسان به
غذا
یکی از احتیاجات ذاتی یا فیزیولوژیک است که مهمترین عامل بقای زندگی و طول عمر میباشد.احتیاج به غذا دائمی است و ارگانیسم را مجبور میکند تا برای بدست آوردن غذا و رفع گرسنگی کوشش کند. تغذیه صحیح و متعادل نه تنها پدیده رشد را میسر میسازد و به تندرستی و طول عمر میانجامد، بلکه با تأثیر بر روی اعصاب و روان سبب رشد فکری و نمو نیروهای روانی میگردد. تر کیب شیمیائی غذای انسان باید شامل پروتئین ها، چربی ها،
کربوهیدرات
ها، مواد معدنی، ویتامین وآب باشد تا رشد و سلامت یاختههای بدن تأمین شود. این مواد با تغییراتی که در لوله گوارش حاصل میکند قابل جذب میشوند و برای تأمین نیازهای حیاتی مورد استفاده
یاختههای
بدن قرار میگیرند.
غذا به ماده جامد یا مایعی گفته میشود که پس از خوردن و هضم شدن ایجاد حرارت و انرژی کرده و موجب ترمیم بافتها ،رشد و نمو و تنظیم اعمال حیاتی میگردد. تمام موجودات زنده برای آنکه بتوانند به زندگی خود ادامه دهند ،احتیاج به غذا دارند. خواه این موجود زنده انسان باشد یا یک حیوان و یا حتی یک موجود بسیار کوچک ذره بینی مانند
میکروب
و..... از طرفی هر روز تعدادی از سلولهای بدن میمیرند و باید سلولهای تازه جای آنها را بگیرند برای این منظور باید سلولها مواد لازم را از غذا بدست آورند. همچنین حفظ گرمای طبیعی بدن -که در موقع سلامت همیشه ثابت است-،مبارزه با میکروبها و عوامل بیماریزا، رشد روزانه مو و ناخن، کار قلب و دستگاه تنفس، حرکات بدن، قدرت کار و فعالیت انسان و حتی کارهای فکری هم در گروی دریافت کافی مواد غذائی است. معمولا غذائی که انسان مصرف میکند از مواد مختلفی تشکیل شده است که عبارتند از: مواد قندی و نشاستهای یا کربوهیدرات هاو مواد چربی که انرژیزاهستند و
انرژی
روزانه را تأمین میکنند، مواد پروتئین جهت نگهداری و ترمیم بافتها و ساختتن بافتهای جدید لازم است، ویتامین و مواد معدنی و آب انرژیزا نیستند- کالری ندارند-ولی برای رشد طبیعی مورد نیاز میباشند.دریافت ناکافی آنها باعث بروز کندی رشد،اختلالات خونی وعدم
استحکام
استخوانها میشود.
تاریخچه تغذیه
تا اوایل سده نوزدهم مفهوم غذاخوردن فقط پرکردن شکم بود و احساس گرسنگی بشر را وادار میکرد تا آنچه را در دسترس خود میدید بدون توجه به کمیت و کیفیت آن مصرف کند. شهرنشینی و تشکیل اجتماعات باعث ایجاد تغییرات زیادی در طرز تغذیه بشر شده است. اولین اجتماعات و شهرها در میانرودان، آسیای غربی، مصر و
یونان
بوجود آمدند. شهرنشینهای اولیه کشاورزی و دامپروری را به خوبی میدانستند و برای تغذیه خود از محصولات متنوع استفاده میکردند. ایران نخستین کشور جهان است که انسان اولیه در آن به کشاورزی و پرورش دام پرداخته است. (دو تن از متخصصین به نامهای آرتور کیت و دکتر ارنست هرتسفیلد در کتابی به نام صنایع ایران ثابت کردهاند که کشاورزی و تمدن از فلات ایران شروع شده است). در حفاریهایی که در بعضی از نقاط ایران نظیر شوشتر،
دامغان
، تخت جمشید و تپه
سیلک
کاشان به عمل آمده نشان میدهد که تاریخ کشاورزی در ایران متجاوز از 6000 هزار سال است.
تاریخچة تغذیه در یونان نشان میدهد که مردم یونان باستان برای تغذیه اهمیت زیادی قائل بودند و این جمله به آنان منسوب است که: " برای تقویت روح هرگز جسم را نباید فراموش کرد و باید مردم را با ورزش و غذای مناسب تربیت کرد. " شواهد نشان میدهد که در زمانهای قدیم مردم یونان بیشتر از گیاهان تغذیه میکردند و مصرف گوشت گوسفند، پرندگان، شکر، لبنیات و ماهی نیز در بین بعضی از طبقات اجتماع معمول بوده است. همچنین
روغن زیتون
...