نام فایل : ورزش در زندگی افراد دیابتی 15 ص

فرمت : .doc

تعداد صفحه/اسلاید : 15

حجم : 67 کیلوبایت

ورزش در زندگي افراد ديابتي
ورزش ، گلوکز و گليکوژن را در داخل ماهيچه هاي بدن مي سوزاند (اين پديده در صورتي رخ مي دهد که ديابت کنترل شده باشد) و در حين و بعد از ورزش ، قند خون  وارد ماهيچه ها ميگردد وسطح گلوکز را به حد طبيعي مي رساند . وجود برنامه هاي منظم ورزشي در افراد ديابتي عکس العمل شديد انسولين را از بين مي برد . چون به عضلات و کبد عادت داده مي شود که گليکوژن بيشتري ذخيره کند .ورزش افراد ديابتي بايد بصورت تمرينهاي هوا رسان ( آئروبيک ) باشد  تمرينهاي هوارسان به فعاليت هايي گفته مي شود که با مصرف زياد اين نوع تمرينهاي دستگاههايي را که براي سلولهلي بدن اکسيژن تهيه ميکنند، فعال مي رسازند  .بدنبال انجام تمرينهاي هوارسان تغييرات سودمند و مفيدي در ريه ها قلب و رگهاي خوني پديد مي آيد . با انجام تمرينهاي هوارسان به فعاليتهاي استقامتي گفته مي شود .که به سرعت زياد نياز ندارد .  بهترين تمرين هوارسان به فعاليتهاي استقامتي گفته مي شود که به سرعت زياد نياز ندارد .  
بهترين تمرين هوارسان دويدن در مسافتهاي طولاني با آهنگ آرام است . تمرينهاي ديگر شامل اسکي ، صحرا نوردي ،  شنا ، دويدن آرام ، دوچرخه سواري ، پياده روي و....هستند.
تاريخچه
 
امروزه پژوهشگران دريافته اند که استراحت براي درمان بيماران ديابتي ، کارنادرستي است. مطالعات نشلن داده که استراحت در تخت براي مدت حداقل 7 روز باعث اختلال در قند خون ميشود. در سال 1900 محققان ديابت دريافتند که ورزش بايد در توان بخشي بيماران ديابتي مورد استفاده قرار گيرد . در سال 1919 دانشمندان به اثبات رساندند که ورزش مط تواند باعث کاهش ميزان قند خون شود . در سال 1926 لارسن گزارش داد که ورزش مي تواند اثر انسولين در پايين آوردن قند خون را بيشتر کند ؛ بنابراين باعث کاهش  نياز به انسولين در بيماران با ديابت وابسته به انسولين مي شود . در نتايج مقاله لارسن ذکر شده که ورزش منظم در بيماران ديابتي از پايه هاي اصلي درمان است .
افراد مبتلا به ديابت که ورزش مي کنند بايد بدانند که فعاليتهاي بدني چگونه بر متابوليسم قند خون اثر مي گذارد و آثار مفيدي براي سلامت آنها دارد . البته ورزش حتي براي افراد سالم نيز خطرهاي اندکي دارد و آطن خطرها فقط مختص افراد ديابتي نيست .
فوايد برنامه منظم ورزشي براي افراد ديابتي
1-کنترل بيماري ديابت
در ورزشهاي  دراز مدت مشاهده شده است که حساسيت سلولهل به انسولين افزايش مي يابد . اين امر در بهبود وضعيت ديابت بخصوص در افراد با ديابت نوع 2 بسيار با اهميت است . ورزش اگر در شرايط مناسب صورت گيرد . ِهني بيمار قند خون به نسبت کنترل شده داشته باشد غلضت گلوکز پلاسما را ثابت نگه مي دارد . علت اين پديده توازن بين برداشت گلوکز توسط عظلات و توليد متقابل گلوکز در کبد است .
2- کنترل وزن
يک برنامه صحيح کنترل قند  خون  در افراد ديابتي غير وابسته به انسولين به کاهش وزن آنها کمک مي کند . کاهش وزن ناشي از ورزش ، باعث کاهش بافت چربي مي شود ، بنابراين مقاومت به انسولين در سلولهل کاهش مي يابد و به آين ترتيب مصرف داروهاي خوراکي پايين آورنده قند خون کم مي شود . با انجام ورزشهاي برنامه ريزي شده ، بافت چربي بدن کاهش يافته و توده عضلاني افزايش مي يابد .
3 - آمادگي عضلاني

ورزش مناسب توده عضلاني را افزايش مي دهد . تحقيقات نشان داده است که انقباضات عضلاني و عمل انسولين هر دو با هم مصرف گلوکز در طول ورزش را زياد مي کنند .
4- کاهش نياز به دارو هاي خوراکي انسولين

همراه با کنترل مطلوب قند خون و انجام تمرينهاي ورزشي مرتب ، مصرف قرصهاي خوراکي در برخي افراد ديابتي غير وابسته به انسولين کم مي شود .د ر بيماران ديابتي دريافت کننده انسولين نيز به علت وضعيت مطلوب نياز به انسولين کاهش مي يابد مطالعات نشان داده است که در ماههاي اوليه شروع برنامه هاي ورزشي ، انسولين تزريقي گاهي تا 20در صد يا حتي بيشتر کاهش مي يابد .
5- اعتماد به نفس بيشتر
بنظر مي رسد احساسات افراد ديابتي تا حدي نيز به حفظ قند خون در سطح طبيعي وابسته باشد بيشتر افراد ديابتي احتمالا ناراحتي و از دست دادن کنترل احساسات را همزمان با سطح قند خون بسيار بالا يا بسيار پايين تجربه کرده است . هنگامي که غلظت قند خون در حد طبيعي است ، در اين افراد  تا حد زيادي احساس بهبود مي کنند . احساس بهبودي  با فعاليتهاي ورزشي مداوم و ورود اين برنامه در زندگي افراد پديد خواهد آمد .
6- تحمل تنش هاي عصبي
...