نام فایل : تورم در ايران ، روش همگرايي

فرمت : .doc

تعداد صفحه/اسلاید : 45

حجم : 297 کیلوبایت

مدل كلاسيك تورم در ايران

، روش همگرايي
چكيده
تورم، همواره از شاخصهاي مهم اقتصادي قلمداد گرديده و نظرات مختلفي درباره آثار آن بر اقتصاد يك كشور وجود دارد. در هر حال، همگان بر اين امر توافق دارند كه تورم شديد آثار جبرانناپذيري بر اقتصاد داشته و بايد كنترل گردد. در اين زمينه اقتصاددانان مكتب كلاسيك معتقدند كه تورم يك پديده پولي بوده و رشد نقدينگي عامل اصلي بروز آن ميباشد، بطوري كه، در بلندمدت، پول خنثي است.
در ميان اقتصاددانان كلاسيك، پولگرايان مكتب انتظارات عقلايي، كه به پولگرايان مكتب شماره
(II)
معروف هستند، معتقدند كه عقلايي بودن انتظارات باعث ميگردد كه پول در بلندمدت خنثي بوده و حتي در كوتاهمدت نيز آن قسمت از پول كه رشد آن قابل پيشبيني باشد، خنثي خواهد بود. هدف اصلي اين مقاله، آزمون نظريه پولگرايان مكتب
(II)
است كه از روش حداكثر راستنمايي يوهنسن و جسيليوس استفاده گرديده كه، اين روش آزموني براي عقلايي بودن انتظارات است. نتايج آزمون يوهنسن نشان ميدهد كه رشد پول و تورم همگرا ميباشد.
همچنين، براي تلفيق روابط كوتاهمدت و بلندمدت از مدل تصحيح خطا استفاده گرديده و نتيجه مبين اين است كه 18 درصد عدم تعادل مابين تورم واقعي وتورم تعادلي، در هر دوره حذف و يا تعديل ميگردد. و ديگر اين كه معنيدار بودن جزء تصحيح خطا دليلي بر رابطه بين رشد پول و تورم ميباشد. نتايج فوق براي حالتي كه از شاخص
(CPI)
براي محاسبه تورم استفاده ميگردد، تفاوت چنداني نداشت. در هر حال براي آزمون خنثايي پول از محدوديتهاي كاملاً مشخص و بيش از حد مشخص استفاده گرديده و معلوم شد كه پول در دراز مدت خنثي ميباشد.
در نهايت پيشنهاد شده است كه سياستگذاران اقتصادي، هنگام اتخاذ سياستهاي خويش، بايستي نقش عقلايي بودن انتظارات را در نظر گرفته و از طرف ديگر، بانك مركزي نيز در هنگام اتخاذ سياستهاي پولي استقلال داشته و جبران كسري مالي دولت از طريق كانالهاي ديگري غير از افزايش نقدينگي صورت گيرد.
مقدمه
از مشكلات اقتصادي بسيار مهم در ايران، طي چند دهه اخير، ميتوان به پديده تورم همراه با بيكاري و يا به عبارت ديگر، ركود تورمي
. Stagflation
اشاره كرد كه باعث گرديده رابطه جانشيني بين تورم و بيكاري به راحتي ميسر نباشد. در چنين شرايطي اجراي سياستهاي پولي و مالي براي تحقق اهداف سياستگذار، با مشكل مواجه شده و نياز به سياستهاي زيربنايي و متفاوت از سياستهاي معمول دارد.
شواهد نشانگر اين است كه سياستگذاران نه تنها به هدف خود كه همانا تثبيت قيمتها، كاهش عدم اطمينان اقتصادي و از ميان بردن بيكاري است دست نيافته، بلكه با اعمال سياستهاي نادرست خود موجب شدت يافتن نابسامانيها گرديدهاند. در نهايت، تورم موجود، به توم مزمن تبديل شده و آن هم از طريق شكلگيري انتظارات تورمي به شتابان بودن تورم كمك كرده است.
در اين ميان حجم پول، به عنوان يك متغير عمده اقتصادي كلان و نيز يكي از ابزارهاي اصلي سياستهاي دولت ميباشد كه جهت مهار تورم به كار گرفته ميشود. اين مطلب، تقريباً، يكي از اصول پذيرفته شده تمام مكاتب اقتصادي است ولي در مورد تاثير حجم پول بر روي توليد و قيمتها، اختلاف ريشهدار و متعددي بين مكاتب مختلف اقتصادي وجود دارد. به اعتقاد پولگرايان در چنين شرايطي، افزايش عرضه پول در درازمدت منجر به تورم شده و تأثيري بر رشد محصول نخواهد داشت.
در اين مقاله بطور كلي هدف آزمون سازگاري مدل تورم پولگرايان به همراه انتظارات عقلايي با ويژگيهاي اقتصاد ايران و يافتن رابطه بين متغيرهاي رشد عرضه پول و تورم در چارچوب پايههاي نظري ميباشد. چرا كه اگر نظريه پولگرايان در مورد ايران صحت داشته باشد، ترديد در اتخاذ سياستها و تصميمگيريها از طرف مقامات پولي و بانك مركزي از بين رفته و ضمن اينكه فشار برخي از معتقدان به نظريههاي مخالف ( فشار هزينه، تقاضا و ...) كاسته ميشود، سياستها آثار خود را در بلند مدت ظاهر ميسازند. به همين منظور فرضيههايي در جهت تبيين سياست پولي و رابطه بين نرخ رشد پول، تورم و محصول بيان گرديده تا از طريق آزمون آنها، به درستي يا نادرستي روابط پي برده شود و در صورت اثبات سازگاي مدل تورم پوليون با اقتصاد ايران، راه حلهاي مناسب براي رفع مشكل تورم، پيشنهادگردد.
بنابراين، درچارچوب الگوهاي مختلف اقتصاد سنجي و با استفاده از دادههاي سري زماني مربوط به عرضه پول (با تعريف محدود وگسترده)، شاخص قيمتها، و غيره، به مدل بررسي مدل تورمي پولگرايان و نقش پول در ايجاد تورم براي دوره (1378-1338) پرداخته ميشود.
1 . مروري بر روند تورم و رشد پول در ايران
1ـ1 . روند تورم (لگاريتمي) در ايران
طي دوره 52-1333 كه توام با سياست تثبيت نرخ ارز تحت سيستم پولي برتن وودز ميباشد، تورم از نوسانات كمي برخوردار بوده و داراي ميانگين 32/3 با انحراف معيار
...