نام فایل : تئوري نوين مديريت كيفيت جامع 50 ص

فرمت : .doc

تعداد صفحه/اسلاید : 50

حجم : 136 کیلوبایت

تئوري نوين مديريت كيفيت جامع
در بخش دولتي ايران
مقدمه
با پيشرفت روز افزون بشر رابطه بين دولتها و ملتها پيوسته در حال دگرگوني و تعريف مجدد است . انسان امروز تمايل دارد در جامعه اي زندگي كند كه در آن دولت حضوري نامحسوس تر ، كار آمدتر و پاسخگوتر داشته باشد . دولتي كه قادر باشد با برنامه ريزي هاي بلند مدت و كوتاه مدت ، افق هاي اميدوار كننده اي را پيش روي مردم و شهروندان به عنوان برگزينندگان خود بگستراند .
دولتها در جهت بهبود كيفيت خدمات ، بايد خود را متعهد به پاسخگويي نسبت به مردم در برابر تحقق اهداف بدانند نه صرفاً انجام وظايفي كه ممكن است به اهداف مورد نظر نيانجامد و در نهايت نيز به عدم رضايت عمومي و اتلاف منابع و زمان خاتمه يابد .
در مديريت دولتي نوين ، دولتها با اين پرسش مواجه هستند كه چگونه ميتوانند خدماتي كه ارائه مي دهند سريعتر ، بهتر ، كم هزينه تر و با كيفيت بالاتر انجام پذيرد.
در بخش دولتي معمولاً ارائه خدمات در چارچوب قوانين و مقررات و در حد وظايف مشخص در يك ساختار بوروكراتيك انجام ميگيرد و معمولاً فعاليتها بدون تعهد به تحقق اهداف و صرفاً با تأكيد بر فرآيند ها صورت مي پذيرد .
در بهترين حالت ، فعاليتها در چارچوب رعايت قوانين و مقررات انجام مي شود و كاركنان بخش دولتي خود را ملزم به ايجاد رضايتمندي هرچه بيشتر مردم ندانسته و خود را در برابر آنها پاسخگو نمي دانند . يعني نياز چنداني به اطلاع رساني و تشريح عملكرد خود احساس نمي كنند . در موارد زير خدمات در بخش دولتي تفاوتهاي عمده اي با ارائه محصول در بخش خصوصي دارد :
1)خدمت در بخش دولتي .خارج از كنترل ونظارت مستقيم مديريت به مردم و شهروندان ارائه مي شود.
2 ) خدمت در بخش دولتي . معمولاً پس از ارائه ، قابل بازرسي و فراخواني نيست .
3) در بخش دولتي ، درك مشتري تحت تأثير رفتار ارائه كننده خدمت است .
4 ) در بخش دولتي ، خدمات در شكل حداقل خود ارائه مي شود .
به دلايل ذكر شده ميتوان گفت كه كيفيت خدمات در بخش دولتي با كيفيت خدمات در بخش خصوصي تفاوت دارد . اصلي ترين تفاوت آن اين است كه در بخش دولتي ، ارائه كننده خدمات مراجعه كننده را مجبور مي داند ، لذا نسبت به نوع وكيفيت خدمات ، چندان حساس نيست و خود را پاسخگو نمي داند . ولي در بخش خصوصي ارائه كننده خدمت نگران است كه مبادا با مشتري به توافق نرسد و يا مشتري به علت عدم رضايت براي دريافت مجدد خدمات در نوبتهاي آتي مراجعه نكند .
در ساليان اخير توجه دولتها به ارائه خدمات با كيفيت به مردم بيش از گذشته نمايان گشته است . دولتها مايلند بمنظور جلب اعتماد مردم و افزايش سرمايه اجتماعي ، خدماتي ارائه نمايند كه رضايت مردم و شهروندان را افزايش داده و سطح مشاركت آنان را در فعاليتهاي اجتماعي افزايش دهند . مطالعه اكتشافي نشان مي دهد كه بمنظور تبيين ابعاد مديريت كيفيت جامع در بخش دولتي ، تا كنون مقالات متعددي توسط صاحبنظران علم مديريت كيفيت تدوين و منتشر گرديده است . همچنين در خصوص مشكلات و تنگناهاي موجود بر سر راه مديريت كيفيت در بخش دولتي نظرات متفاوت و مختلفي بيان شده كه نشان ميدهد بدليل متفاوت بدون فرهنگ سازماني ، تعريف مشتري ، انحصار و تخصيص بودجه، استقرار مديريت كيفيت در بخش دولتي با دشواريهايي روبروست ، در بخش دولتي ايران نيز بدليل افزايش نقش تصدي گرايانه دولت بر ساختار و تركيب نيروي انساني ، فقدان نظام مديريت راهبردي منابع انساني ، فقدان روحيه قانونمندي و … نظام اداري غير كارآ و غير اثر بخش گرديده است . مقاله حاضر حاصل پژوهشي است كه بمنظور “طراحي الگوي مديريت كيفيت جامع در بخش دولتي ايران“ انجام پذيرفته و در برگيرنده مدل مفهومي خاص ايران و نتايج حاصل از پژوهش مي باشد .
مديريت كيفيت جامع در بخش دولتي
مديريت كيفيت جامع در آغاز در بخش توليدي ظهور كرد اما رفته رفته بر سازمانهاي بخش دولتي نيز تأثير گذاشت .
در طي ساليان اخير تعداد زيادي از سازمانهاي بخش دولتي در صدد بر آمده اند تا اصول مديريت كيفيت كه مبتني بر ديدگاههاي مشخص مشتري گرا مي باشد بكار بندند .
از لحاظ تاريخي ، تمام سازمانهاي بخش دولتي ، با مقامات حكومتي و تصميمات دولتي بوده و هستند . از ديدگاه مديريت ديوان سالارانه و بري انيسم ، دستگاههاي دولتي طبق سنت به سياستمداران به عنوان مشتريان نهايي سازمان مي نگرند .
بطور سنتي عملكردهاي اصلي سازمانهاي دولتي بر پايه جلب رضايت سياستمداران و بر آورده كردن اهداف حكومت استمرار است . طبق اين نظريه سنتي ، هدف سازمانهاي دولتي جلب رضايت اربابان و سياستمداران و بر آورده كردن اهداف حكومتي است در حقيقت بر طبق اين نظريه ، جلب رضايت سياستمداران به عنوان رضايت مردم وشهروندان تلقي مي شود ، اما اين توهمي بيش نيست . زيرا سازمانهاي بخش دولتي نمي توانند به صرف راضي كردن سياستمداران ، از رضايت شهروندان به عنوان مشتري اطمينان حاصل نمايند .
براي بخش دولتي و بري انيسم همان تيلوريسم در بخش خصوصي است . و بري انيسم در بخش دولتي همانند تيلوريسم در بخش خصوصي به جدايي عملكردهاي توليدي ، بويژه جدايي برنامه ريزي از عمل تأكيد دارد .
وبري انيسم از زماني بر بخش دولتي چيره شد كه اكثر بنگاههاي اقتصادي عمومي در اختيار مقامات دولتي بود . حمايت از كيفيت در چينين ديدگاهي ( بر طبق نظريه ديوان سالاري و سلسله مراتبي ) بيشتر با هدف كسب و كار مالي و سود بيشتر دنبال ميشود و بنابراين رضايت عمومي در آنها بيشتر نيست و به همين دليل اين ديدگاه با واقعيت سازگار نمي باشد .
نظريه تمركز زدايي سياسي و ديدگاه مبتني بر كيفيت در واقع بر اين اصل تأكيد دارد كه مشتري ، محور است و همه تصميمات بايد براي رضايت مردم و شهروندان اخذ شود .
اين تفكر معتقد است كه مديريت كيفيت جامع براي سازمانهاي بخش دولتي رويكرد بهتري به نسبت وبري انيسم است . درست به همان دليل كه مديريت كيفيت جامع در بخش خصوصي به مراتب بهتر از تيلوريسم است .
ديدگاه سازمانهاي دولتي سنتي و ديدگاه سازمانهاي دولتي با رويكرد مديريت كيفيت جامع
مديريت كيفيت جامع به رشته و فرايندي ازمديريت اشاره دارد كه هماهنگي لازم جهت رعايت الزامات مشتري و فراتر از آن را تضمين مي كند .
...